Neden kendilerine yabancı her duygunun, mutlaka karşı taraf için de geçici bir duygu olduğunu, zamanla değişeceğini sanırlar? Neden kendimizi başkasının yerine koyma konusunda bu kadar isteksiz ve beceriksiziz? Bazı insanların bizden farklı olduklarını, farklı hissedebileceklerini düşünmeyiz? Aramızdaki bazı ortaklıklara bakarak, neden bütün duygu ve davranışlarımızın da aynı olması gerektiğini, değişeceksek bile, aynı yönde değişmemiz gerektiğini düşünürüz? Hep düşünmüşümdür: Bu toplumda zaten bir türlü kendimiz olamadığımız için mi kendimizi başkasının yerine koymakta bu kadar zorlanıyoruz?
Sayfa 166Kitabı okuyor
·
57 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.