Bak..
"Bak!"
Parmağındaki yüzüğü gösteriyordu Serap.
"Nışanlı mısın?"
"Hayır, nışan sağda olur, evlendim."
"Ne zaman? Hiç haberim olmadı."
"Ohoo.. Yedi sene önce."
Hesap etti Ayşe. Yani yirmi bir yaşında mı evlenmişti Serap?
"Ne kadar çabuk.. Acelen neydi?"
"Çok seviyordum. Seviyordum da ne demekse, sanki şimdi sevmiyor muyum? Daha çok seviyorum, laf işte. O da bana aşık.
Görsen, bir aradayken birbirimize sarılıp saatlerce öyle duruyoruz."
Demek ki aşk bitmiyordu. Bitmeyebiliyordu
İçine bir umut doldu
" Güzel tabii. "
" Bence hayatta en güzel şey biriyle birlikte olmak. Aşık olmak, bağlanmak.. "
Sayfa 75 - FeniksKitabı okudu
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.