"Bütünü dikkate alındığında acımızın ve esenliğimizin ölçüsü, bizim hipotezimize göre, her bir an için öznel olarak belirlenir; nitekim başka zaman dağınık halde bulunan tüm kötü sıvıları kendine çeken bir vezikül vücut için neyse keder için de bu dış sebep aynı şekilde sadece odur. Varlığımızın özünde bulunan, dolayısıyla da devredilemeyen acı bu süre boyunca ıstıraba ilişkin belirli bir dış sebep olmadan yüzlerce noktaya dağılmış vaziyettedir ve şimdi bütünüyle gözden kaçırdığımız şeyler üzerine yüzlerce küçük terslik ve tuhaflık biçiminde ortaya çıkar; zira acı kapasitemiz, başka zaman dağınık halde bulunan bütün ıstırabı tek bir noktada yoğunlaştıran o asıl musibetle dolmuştur."
Sayfa 23Kitabı okudu
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.