Kitap hakkında o kadar çok inceleme var ki ben ne yazarsam yazayım pek bir artı katmayacağı fikrindeyim. Şahsen de ilk romanım hakkındaki duygu ve düşüncelerimi yazmak için geldim. 2012 yılında okumuştum ilk defa.. İlk okuduğum zaman en az 1 ay kendime gelememiştim. Aradan 12 yıl geçmesine rağmen hâlâ etkisi sürüyor. Yıllar içersinde kitabı 4 kez bitirdim. Çocuk kitaplarından sonra daha 6. Sınıfa giden bir çocuğa önerilebilecek en son kitabı öneren güzel kitapçıya ayrıca teşekkür ediyorum. (!) Kitabı dört kez farklı zamanlarda bitirmemin sebebi, her okuduğumda farklı yaşlarda farklı bilinçte olup her defasında ayrı bir ayrıntı yakalamış olmamdı. Her defasında farklı bir ayrıntı yakalamış olsam da hep aynı etkiyi yarattı. O boşluk hissi.. Ben neler için üzülüyorken insanların neler yaşadığı düşüncesi.. Daha ilk okuduğum zamanda bile kitap düşünce yapımı fazlasıyla değiştirmişti. O okul zamanlarında öğretmenlerin söylediği “okurken düşündüren, düşündürdükçe okutan kitap” işte bu kitaptı. Okurken göz yaşlarına boğulduğumu, ağlamaktan satırlardaki yazıları okuyamadığımı çok iyi hatırlıyorum. Hoş.. hâlâ okurken pek bir şeyin değiştiğini göremedim. Kitabın bendeki etkisi iyi mi kötü mü aradan o kadar zaman geçmesine rağmen hâlâ çözemedim. Kitaba gelecek olursak kitap bir savaşı değil bir vahşeti, soykırımı anlatıyor. Soykırımın bir kadının gözünden, tam olarak da bu soykırıma maruz kalan biri olan Suada’nın gözünden anlatılıyor. Kitapta yer yer durup düşündürdüğü o kadar çok kısım oluyor ki bu kadar vahşete insanların bu kadar nasıl sessiz kalabildiğine, üç maymunu oynayabildiğine inanamadım, inanmak istemedim. Kitapta yan karakter olarak geçen İfeta, Edina, Ayşa, Kerima, Şerifa, Aida, Ramiza ve adını sayamadığım bir sürü kadın ve o kadınların hayatı “yan karakter” olmalarına rağmen o kadar ağlattı ve düşündürdü ki tek suçları Müslüman olmalarıydı. Kitap dil olarak basit bir dille yazıldığı için akıcı bir şekilde gidiyor. İlk başladığınızda sıkıcı, basit bir aşk hikayesi gibi gelebilir fakat sonrasında gelişen olaylar o aşk hikayesini çok gölgede bırakıyor, basit bir reddedilme olayının nerelere gelinebileceğini gösteriyor. Ama kitapta asıl anlatılmak istenen bence aşk hikayesi değil o vahşette yaşanılan tüm olayların gerçekliğiydi. Velhasıl kelam kitabı okuma gibi bir düşünceniz varsa mutlaka bekletmeden okuyun, okutturun. Aradan o kadar yıl, kitap, roman geçmesine rağmen hâlâ bana biri “Kitap önerir misin?” diye sorduğunda ilk söylediğim kitap kendisi.. Bendeki yeri her zaman farklı oldu ve olacak gibi duruyor. :)

İncir KuşlarıSinan Akyüz · Alfa Yayınları · 202126,4bin okunma

··

2 artı 1'leme

·

3.334 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Burcu DEMİRER