Böyle bir ortamda kin daha dokuncalı oluyor ve öyle çok artıyordu ki utancı kovup atıyordu yerinden. Onu sıkıştırıyor, bilincinin en dip bölgelerine kaçmaya zorluyordu. Ama utanç orada yine dimdik ayakta duruyor, bir çıbanın acımasız ayak diremesi gibi ayak direyerek varlığını ta oradan bile duyuruyordu.
Sayfa 48Kitabı okudu
·
186 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.