Yabancıları hep uzakta arıyor insan,
Oysa yabancılar hep yakınımızda
Bu yabancılar tanıdığımı zannettiğim insanlar,
Bu yabancılar bazen emin olduğum bazı duygular
Bu yabancılardan biri de bazen benim.
Bazen yabancıyım en çok da kendime.
Aynaya bakıyorum, baktığım kişi sanki bir yabancı
Bu yabancının gözleri bir farklı bakıyor
Sanki bana ait değil
Aynadaki yabancı bazen gülüyor,
Ama bu gülüş ona da yabancı
Aynadaki yabancı ağlıyor
Ama ağladığı kişiler, olaylar bir yabancı
Yaşadıklarını anlatacak kelime bulamıyor,
Tanıdık duygular değil bu hissettikleri
Öfke dese değil, kırgınlık dese değil
Tanımadığı için tanımlayamıyor
Bu aynadaki yabancının durumu içler acısı
Bilindik duygunun geçmesi kolay
Tanımadık duygunun acısı
Aynanın karşısında
Hep sürüyor.
-Melike Selin Seçkin