Bu anlamda, bu bölümde daha sonra göreceğimiz gibi, mutluluk arayışı eksik, siz mutluluk ve tam kişisel gelişim, ideal ufuklar olduğu ölçüde her zaman ulaşılamaz olacağı için bireyleri her zaman eli boş seylerden yoksun oldukları bir konuma yerleştiren benliğin esasen eksik olabileceği varsayımıyla, bireyin daha iyi bir versiyonuna ulaşılabilieceği vaadini birleştiren ikircikli bir anlatı temelinde bireyleri sonsuz bir kendini yaratma süreci- ne sokar. Bu ikircikli anlatı, mutluluk doyumsuzluğunu sürekli tüketimle yakından ilişkilendiren bir pazarda mutluluk ideal bir meta ya dönüştürür; Amerikan yapımı “Mad Men” adlı dönem dizisinin ünlü baş karakteri Don Draper’ın bu bölümün başında yer verdiğimiz sözleri bu bağlantıyı zekice özetler.Tüm bu bakış açıları, mutluluğun bir meta olarak kendi ayrı varlığını edinerek günümüzün pazarında neden bu kadar merkezi hale geldiğini anlayabilmemiz için gereklidir.
·
83 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.