"Onu niye seviyorsun?" diye sordu.
Olanna kafasını kaldırıp baktı. Zihni boş bir karatahta gibiydi. "Onu niye mi seviyorum?"
Edna kaşlarını kaldırdı, şarkıya uyarak ağzını kımıldatıyor ama yüksek sesle söylemiyordu.
"Aşkın bir sebebi olduğunu sanmıyorum" dedi Olanna. "Elbette var."
"Sanırım önce aşk, sonra sebepler geliyor. Onunla birlikteyken, başka bir şeye ihtiyacım olmadığını hissediyorum."
Sayfa 288 - Doğan KitapKitabı okuyor
·
72 görüntüleme
Sevgini alanın özü yerində.
Sevginin özüsə məqsəd əlində.
Məqsədin özüsə mənin özündə.
Sevgiyə hökm edən artıq zülümdə.
Onu ötürmədən almaq olmayır.
Onu yaşamadan vermək olmayır.
Onsuz dünyanın özü olmayır.
Zalımsa dünyadır,belə baxmayır?
Hər şeyin yaxşısın tələb edən var.
Yaxşının dəyərin deyin bilən var?
Yaxşının dəyəri elə yaxşıda.
Yaxşını yaxşısa buraxmaz əsla.
Yaxşı nədir görən anlayırıq biz?
Doğrular olanda sevinirik biz.
Doğrunu bizlərə kim verər görən?
Doğrular hardandır bunu var bilən?
Doğrunu verməsək kimə vermərik?
Bəlkə sevməyən birinə verdik?
Sevməyən necədir hardan bilirik?
Sevginin özü var ondan bilirik.
Sevməyən birinə düzü vermirik.
Ondan yalnışlar gəlir onu bilirik.
Yalnışı verəndən əzab çəkirik.
Nədən yalnış verir onu bilirik?
Bəlkə də bizdən düzü almayıb?
Səhvlər niyə verilir onu anlayıb.
Anlayır doğrular sevəndən gəlir.
Yalnışlar onu da alçaldıb əzir.
Bizi də yalnışlar alçaldıb əzib.
Ondandır cavabı eynən verilib.
Sevməyən sevilmir de bunu bilib?
Nədəndir sevgidən imtina edib?
Doğrular bizlərə maraqlı deyil?
Nədəndir həmişə sual verilir?
Bəlkə də doğrunu görmək istəyir?
Eşidən qiyməti gör necə verir?
Eşidən dinləyir necə deyəni?
Ondakı biliklər vermir qiyməti.
Deyək ki,biliyi yox dinləyənin.
Bax səsi çıxırmı heç hökm edənin?
Qulaq asan indi elə biliklər.
Eşidən sözləri özü ələklər.
Birini yaxşıya,birini pisə.
Ələkdən keçəni məqsəd bəlirləyər.
Doğulan anıda bir olan bu şey.
Düşünüb bölərək yaratdı çox şey.
Düşünmək hər zaman axtarır bir şey.
Dayana bilməz ki,olmasa bir şey.
Birliyi yaradır yalnız anlamaq.
Anlamaq bu isə biliksiz baxmaq.
Biliksiz,heç kimsiz cavabı bilmək.
Buna da deyilir hiss ilə görmək.
Hiss ilə baxaraq yaşamı sezmək.
Cismin hərəkət yerini görmək.
Baxaraq birinə cavabı tapmaq.
Vücuda deyil də içinə baxmaq.
Baxıram deyək ki,elə pişiyə.
Soyuqdan yığılıb,sıxılıb küncə.
Onun yaşadığın yaşadım mən də.
Anladım niyə o,edir ki,belə.
Baxıram birinə iş görür elə.
Yüksəkdən bir əşya düşür əlinə.
O anda yaşadım bu şeyi mən də.
Bəs mənə nə olub edirəm belə?
Axı o,düşməyib mənim əlimə.
Çəkirəm acını onunla birgə.
Bu anda anladım vücud ayrıdır.
Bu isə yaşanan şeyi anladır.
Hər şey bu dünyada olub əzəldən.
Vücud,hiss,duyğular,düşüncə və mən.
Fikir,istək,seçim,axtarmaq,bilik.
Hamısı olsa da bunu görmədik.
Bu fərqli yaşamdır anlayan çözər.
Yaşamın cavabın tam dəqiq görər.
O zaman anlayar sevgi nədir.
Anlamak sevgini yaradır bilər.
Sevgi,istək bunlar görən eynidir?
Görək bəlkə bir-birindən fərqlidir?
Sevən özün sevdiyindən ayırar?
İstəkdəsə mənlə,o olar.
Sevgi istək bir-birinə qarışdı.
Vərdiş etdik dil sözlərə alışdı.
Elə bildik hər ikisi də eynidir.
Anlamadıq hansı nəyə derilir.
İstək sizcə biliksiz qurulur?
Biliksiz də fikir arzlar tutur?
Sizcə fikir sevgi nədir anlayır?
Bəklə sevgi hissiyatdan yaranır?
Fikir yenə eyni sözü işlədir.
Sevgi məndən olduğunu bildirir.
Baxaq bəlkə fikir sevgi yaradıb?
Fikirləşib sevgi ortaya çıxıb?
Fikir necə canlıya yol göstərər?
Gəlib ona hiss etməyi öyrədər.
Hiss etməyi sizcə fikir keçirər?
Hiss olmadan görən necə düşünər?
Fikir hissdən gələnləri qarşılar.
Gələnlərin içrə seçim aparar.
Hansı doğru,hansı yalnış ayırar.
Yalnış edib sonra doğru axtarar.
Fikirləşmək necə gedir izlədik?
İzləsəydik nə etdiyin görərdik.
Niyə onu ali kimi yaratdıq?
Yalnış edib onu önə çıxartdıq.
Baxıb görək varlığı nə yaradır?
Ona canı verib olanları yaşadır.
Verir,alır,keçir cismi anladır.
Verən,alan,keçən sizcə ayrıdır?
Bir olanı parçalayıb ayırdıq.
Sonra parça üzərində çalışdıq.
Parçalara ayrılanı birləşdirmək istədik.
Amma bunu necə edək bilmədik.
Sevgi kiminsə deyil o,yaşayan birinin.
Yaşayansa nədir ki,sualı aydın edin.
Yaşayan elə hissdir,ona yaşamı verən nə?
Yaşayana yaşamı hissdən başqa verir nə?
Yaşayanı bölmüşük elə biz çoxlu yerə.
Anlasaydıq bölərdik bu qədər çoxlu yerə?
Biri olub yaradan,biri isə yaranan.
Biri olub yaşayan,biri isə yaşanan.
Deyilib ki,sən varsan bir də səni yaradan.
Bele deyilib ona,bir də qarşıda olan.
Görürsənsə nəyisə,o var bir də sən varsan.
Birdə sənə bunları göstərən var yaradan.
Baxaq görək elədi,düzmü verilib bunlar?
Görürəm bir köpəyi günəşdən uzaq durar.
Kölgə bir yerə gedib,elə orda oturar.
Kölgədə otursa da dərindən nəfəs alar.
Bu anda sual gəldi niyə orda oturub?
Burda olan havanı o,görən hardan duyub?
Bu sualın özündə mən və bir köpək olub?
Yoxsa bu sualı da elə hiss özü qurub?
Hər ikimiz yaşadıq orda olan ortamı.
Hər ikimiz anladıq orda olan yaşamı.
Ona baxıb anladım o,niyə belə edir?
Yoxsa onun etdiyin hiss özü mənə deyir?
O,olanı keçirir,məndə həmin olanı.
O,nə keçirirsə hardan bildim cavabı?
Ona gələn o,şeyi necə alıram ondan?
Bəlkə soruşub sözlə,cavab alıram ondan?
Axı o,məndən ayrı,məndə ondan aralı.
Nə etsə anlayıram,dursa belə aralı.
Formaca fərqlənirik,anlamaqda fərqliyik?
Fərqli olsaq əgər biz,necə cavabı görərik?
Düşünmüşük mən ayrı,birdə o,varlıq ayrı.
O,varlığın etdiyin sözlə soruşmaq ayrı.
Sual versən sözlə sən hansı cavab yaranır?
Bəs onu aydın görsən,sözü bilmək yaranır?
Bəs o məni yaradan,həm də onu yaradan.
O,nədir ki,görüb sən düz cavaba çatasan.
Bizə verir o canı,həm də bütün cavabı.
O,özüsə hardadır,kim verəcək cavabı?
Görən o,da canlıdır,yoxsa canı yaradıb?
Yaradır və yaşadır,yaradıb və dayanıb?
Onun zamanı yoxsa demək yenə yaradır.
Zamanı varsa onun yaradıb və dayanıb.
Sözləri eşidərək,götürdük bilik aldıq.
O,biliklərinsə açarın bizlər aldıq?
Yoxsa yalnız sözləri biz yığmağa başladıq?
Toplayaraq sözləri aydınlığa heç çatdıq?
Bəs sualı quran kim o,cavabı görən kim?
Bəs özünü görək kim,bir də onu görək kim?
Bəs ortamı keçən kim,hərəkəti edən kim?
Bəs bunları bilən kim,bir də onu yazan kim?
Bizim üçün olubdur yaman çoxlu o,kimər.
Kimləri çözmək üçün yaman o,fikirləşər.
Fikir onu salıbdır çıxılmaz labirintə.
Hara getsə də belə,çıxmayıb gün üzünə.
Bəs bu qaranlıq yaşam görən necə dəyişər?
Aydınlıq necə gəlsin bunu quran düşünər!
Yolu o,tapmaq üçün edir çoxlu fikirlər.
Fikirləşib yalnız o,yollardan birin seçər.
Açılmazsa sualla yalnız zülmü yaşayar.
Ondandır sual gəlir bunu görsə anlayar.
Bu verilən suallar onu əzməyə deyil!
Bu suallarla hissi,məndən ayırmaq deyil?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.