Kitaba devam etmekte zorlandım.çünkü kitap hakkında yazacağım cümleler bile aklıma parça parça geliyor. Belli bir süre kitaba adapte olmakta zorlandım. Zihninde sınırları olan biri olarak genelde herhangi bir kitaba sanki yazar bana tanıdık biriymiş gibi yaklaşırım okudukça da sınırlar zihnimde çizilir ve bir yazarın meramını anlar, kitabın çerçevesinin nasıl yazıldığını çözerim. bir süre okuduktan sonra da kafamda kitabı bitiririm.kitapta şu sonlar gerçekleşebilir yazar şu mesajı verebilir bunlar hep kafamda belirirdi. Bu olay belirli bir akışı da bana sunuyordu. Bu nedenle beni şaşırtan ve sarsan kitapların sayısı az. Ancak bu kitapta bir sonraki cümlenin nereye varacağı noktasındaki belirsizlik canımı sıktı. Yazarı çözemedikçe bir sonraki sayfalarda neler yazabileceğini tahmin edemedikçe kitaba sinirlendim, dellendim.Kitap akmıyor bölük pörçük cümlelerde beni yakalıyordu. Kitapla aramızda toksik bir ilişki oluştu. Kitabı elime almak istemiyordum ama hangi cümlenin beni yakalayacağını merak ediyordum. Hüzün de böyle olabilirdi bölük pörçük ansızın yakalayan insanın hiç isteyemeceği bulduğunda da kolay kolay bırakamayacağı. Beni delirtse de aşina olmadığım bir şekilde yazılsa da içinde beni derinden etkileyen cümleler buldum.

Hüznün FiziğiGeorgi Gospodinov · Metis Yayınları · 2017881 okunma

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Habibe Özcan