Oğuz Atay’ın diğer nefis kitaplarıyla karşılaştırınca, ki eğer Tehlikeli Oyunlar’ı, Korkuyu Beklerken’i okuduysanız karşılaştırmadan okuyamıyorsunuz, epeyce eksiklik hissettiren bir kitap bu. Atay içeri bakmayı, bir karakterin kendi dünyasını ve iç sesini yakalamayı seviyor, sevdiği için de mükemmel yazıyor. Ama bu dışarı bakan, başkalarının fikir ve anlatılarıyla oluşturulması gereken bir kitap. Eh bir de kitabı yazma fikrinin kendisinden çıkmamış olması var. Ismarlama kitap. Oğuz Atay da kıramamış, yazmak zorunda kalmış. Ve yazma süreci de düz bir hatta ilerlememiş. Jale İnan’ın ve Tübitak’ın kitaba müdahale etmeye çalışması yüzünden Atay yazmayı bırakmış bir ara. Önsözde Cahit Arf’ın da ifade ettiğine göre kitap onun beklentilerini de karşılamamış, ve hatta Atay’ın da içinde sinmemiş bu haliyle. Yine de yayımlanmış. Bu bir biyografik roman. Ama tam anlamıyla ne roman olmuş ne de biyografi. İdealist bir bilim adamı resmi çizilmeye çalışılmış. Yer yer bunu karşılamış belki yazılanlar ama genel olarak çok parçalanmış bir resim bu. “Bilim yapmalıyız, iyi öğrenciler yetiştirmeliyiz” diyen, güler yüzlü, öğrencilerine değer veren bir resim var elimde, ama bunlardan çok yoksulluğuyla çarpıyor gözüme. Çünkü bu bilim adamının ortaya koyduğu projelerden çok yoksulluğa dair ayrıntılar okumuş gibi hissediyorum. Ne koşullarda yapıldı bunlar mesajı vermek isterken ‘bunlar’ın ne olduğunu anlatmaya zaman kalmamış gibi sanki. Hasılı, Atay yazmış diye güzelleme yapacak değilim, hem biçim hem içerik yanıyla bir dolu eksikliği var kitabın, sevemedim. Hatta sonlarını Storytel’den dinleme hızını 1.50 ye getirerek hızla dinledim bitsin artık diye. Bu da böyle oldu.

Bir Bilim Adamının Romanı: Mustafa İnanOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202016,9bin okunma

·

411 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.