Emily Brontë'nin arka fondaki kırsal ortamı betimlerken kullandığı romantik ve şiirsel üslup okurlarının gözünde pastoral tablolar çiziyor. Hafif kasvetli ama özünde dingin ve huzur veren doğa manzaraları, arada bir okuyucuya sessizce göz kırparak karakterler arasındaki süregelen çatışmalarla bir kontrast oluşturuyor.
Kitapta öyle çok fazla karakter yok aslında ama birbirleri ile olan ilişkileri zamanla iç içe geçtiğinden okurken - benim gibi - birazcık kafanız karışabilir.
Ellen Dean (Nelly), gotik - romantik tarzda yazılan bu kitaptaki en sevdiğim karakter çünkü romanın başından sonuna kadar etrafındaki tüm kaosa rağmen duyarlılığını ve soğukkanlılığını asla kaybetmeden yüce gönüllü ve asil ruhlu bir kraliçe olarak farkını ortaya koymayı başardı.
Uğultulu Tepeler, iliklerine kadar barındırdığı psikolojik gerilimle okuyucunun merakını her daim canlı tutan sürükleyici bir dizi tadında bir roman. Tavsiye ederim.