"Geri gelmek!" dedi Mfuni korkudan titreyen sesiyle.Helen, adamın dediklerini umursamadan kocasına döndü.Pendergast sirtüstü yatıyordu, yüzü grileşmişti. Parçalanmiş omzu pıhtlaşmış kanla kaplıydı. "Helen," dedi boğuk bir sesle, bir yandan da kalkmaya çalışıyordu. "Silahını al. Hemen."
"Aloysius.
"Tanrn aşkina, silahını al"
Ama artık çok geçti. Yine sağır edici bir kükremeyle aslan gizlendiği yerden firladı, tozu dumana katarak koşup Helen'un üstüne atladı. Helen bir çığlık atıp aslanı üstünden atmaya çalıştıysa da aslan bir kolunu kapmışt, dişlerini Helenin koluna geçirirken kırılan kemiğin keskin çatırtısı duyuldu. Pendergast'ın bayılmadan önce gördüğü son şey, sürüklencrek otların derinliklerine çekilen, kurtulmaya çalışarak çığlıklar atan Helen'di.
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.