MÖ 1. asır ortalarında yönetirnde çatlaklar oluştu. MÖ 88 yılında Güney Hunlarının Şanyüsü Pi kendine bağlı olan sekiz boy reisi tarafından seçilmişti. MÖ 114-60 yılları arasında Hunlarda yedi şanyü başa geçti: Wuwei (MÖ 114- 105) , Chan-shih-lu (MÖ 105-103) , Chou-li-hu (MÖ 102-101) , Tsü-ti-hou (MÖ 101-97) , Hu-lu-ku (MÖ 96-85) , Hu-yen-ti (MÖ 85-69) , Hsü-lü-ch'üan-ch'ü (MÖ 68-60) . Görüldüğü gibi her birinin saltanat dönemleri kısa olmuştur. Dışarıda uğranılan başarısızlıklar ülkenin içinde huzursuzlukların ortaya çıkmasına sebep oldu. Buna ilaveten taht kavgaları da Hunları bunalıma sürüklüyordu. MÖ 57'de taht için mücadele eden beş ayrı grup vardı. Bu sırada hükümdar olan Hu-han-ye (MÖ 58-31) tahta en büyük oğlun geçmesi gerektiği kuralını koydu ve bu kural MS 2. yüzyıl ortalarına kadar devam etti.