SON~
. . geçen sene, büyük bir mutlulukla küçük bir kız doğurmuştu, görünüşe göre diğer çocuklarından daha çok seviyordu onu.
"Odamın hemen yanındaki odada uyuyor, gel de bak," dedi. Peşinden giderken şöyle devam etti: "Jérôme, sana yazmaya cesaret edemedim... bu küçüğün vaftiz babası olmayı kabul eder misin?"
Biraz şaşkınlıkla beşiğe doğru eğilip, "Elbette, eğer istersen, memnuniyetle," dedim. "Vaftiz kızımın adı ne?" Juliette alçak sesle, "Alissa..." diye cevap verdi. "Sence de ona biraz benzemiyor mu?"
Cevap vermeden Juliette'in elini sıktım. Annesinin beşikten aldığı küçük Alissa gözlerini açtı, ben de onu kucağıma aldım.
Juliette gülmeye çalışarak, "Ne kadar iyi bir baba olurdun!" dedi.
"Evlenmek için neyi bekliyorsun?"
"Pek çok şeyi unutmayı," dedim, yüzünün kızardığını gördüm.
"Yakında unutmayı umduğun mu?"
"Hiç unutmamayı umduğum."
Sayfa 140 - Can Yayınları, 4. BaskıKitabı okudu
·
67 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.