bir kör yürüyordu
insanları renksiz duvara tutunur gördüm
renksiz duvarı umanları
silüet edasını taşıdınsa taşıdın
ölüm ölüm dedinse a priori
izleyip dağın önceliğini
hazret-i adem denemesini
ben
ve ben
götürdüm vakitsiz uykulu
başı ağır o ömrü
ileriye ileriye ileriye
ölümle ışık yaktım
meşale aydınlandım
kaldım
Sayfa 47 - Yapı Kredi Yayınları, Genişletilmiş 2. baskı: İstanbul, Nisan 2011