Okurken ne hissettiğimi anlamadığım sayılı kitaptan biriydi. Bu hisler arası kalış durumunu hissettiren kitapları hep daha çok seviyorum. Benim için ara ara tekrar dönüp bir kaç kez daha okuyacağım bir kitap oldu. Kitap Marguerite'in ölümüyle başlıyor. Ölümünden önce bir hayat kadınıyken aşkı bulmasını, bulduğu aşkından dinliyoruz, okuyoruz. Okurken marguerite'in Armand'ı gereksiz yere terk edeceğini düşünüyordum ama aksine sonlarda terk edilişin aslını okurken Armand'a kızdığım kadar Marguerite'a da kızdım. Marguerite sorunları kendi başına halletmeye çalışırken, Armand aslında Marguerite'in hayat kadını olmasından da kaynaklı en ufak şeye kuruntu yapıyor ve sonunda da bu kuruntular aşık olduğu adam hep onunla olacak zanneden Marguerite'in hastalığının nüksetmesine ve yalnız ölmesine kadar gidiyor. Paris'te gözde bir hayat kadınıyken, Armand hayatına girdikten sonra elindeki her şeyi kaybediyor. Sonuç olarak da (her zaman olmasa bile çoğu zaman) erkeğin ego duygularına yenik düşüp, farkında olmasa bile aşık olduğu kadının hayatını karartırken, kadının canı pahasına aşkını koruyup sahip çıktığını anlıyoruz. Yazım dili olarak herkesin fikri farklı olur diye düşünüyorum ama kesinlikle sade bir dille yazılmış, yazımı güzellemek için betimlemeler yapılsa da abartılmamış, gereksiz uzatılmamış. Gayet açık ve net bir anlatım var. Ayrıca yazar kitabın sonunda bu durumu doğru bulup savunmadığını, her hayat kadınının bu tarz bir aşık olma durumu yaşamayacağının farkında olduğunu, ama aralarından bir tanesinin yani Marguerite'in yaşadığı bu aşkı yazdığını da açıklıyor. Okumayanlar, okunacaklar listesine koymalı diye düşünüyorum. Keyifli okumalar dilerim. İyi akşamlar.

Kamelyalı KadınAlexandre Dumas (fils) · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201917,7bin okunma

·

109 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sıla