Geceleyin ışıkları söndürdüğün zaman
Benim şiir kitaplarından sızan aydınlık
Elinde uyuyakaldığın heyecanlı roman
Panjurların çarpıldığı lodos geceleri
Rüzgarın değil benim, pencerendeki ıslık
Akşam koridordaki ayak sesleri
Yanlış çaldığını zannettiğin telefon
Zeynep beni bekle mutlaka geleceğim
Hem bu ne ilk ayrılığımız ne de son
Gece ağaçlarına yağmur çiseliyorum
Cam tozu, su beyazı
Yalnızlığını mutlaka değiştireceğim
Bie yaprak halinde süzülüp saçlarına
Eski teşrinlerden, kederli kırmızı
Akşam koridordaki ayak sesleri
Yanlış çaldığını zannettiğin telefon
Zeynep beni bekle mutlaka geleceğim
Hem bu ne ilk ayrılığımız ne de son…
·
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.