Annem, babamın yanında namazını kılarken bir ara babamın sesinin çıkmadığını fark eder: "Selam verdim... Mevlüt, Mevlüt dedim. Cevap vermedi. Yanına vardım. Ellerini tuttum, soğuktu. Olsun dedim, her zaman soğuk olur zaten... Ama ağzını yummuş. Nefes de yok. O zaman anladım. Sonra senin mantı yediğin aklıma geldi. Bakıcı kızı çağırdım kapıdan. Abine haber verme dedim. Mantısını yesin, sonra söylersiniz. O baba delisidir, koşar gelir, yemeği yarım kalır."
Sayfa 73Kitabı okudu
··
239 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.