20. yüzyılın başında Arap orta sınıfı çeşit çeşit siyasi ve sosyal ideolojinin yayılması için bir hedef kitle oluşturdu. Ortadoğu'da modernliğin tanımlayıcı özelliklerinden biri yeni orta sınıfı oluşturanlara kendi siyasi kimliklerini keşfetme ve tekrar hayal etme imkânı tanımasıydı. Seçeneklerin başında Osmanlıcılık ve İslami modernizm geliyordu. Bölge nüfusunun çoğunluğu Müslüman olduğundan her ikisi de birincil siyasi ve sosyal kimlikte önemli bir yeniden şekillendirmeyi gerektirmiyordu. İki ideoloji de birbirini dışlamıyordu ve tek bir kişi apaçık bir çelişki olmaksızın her ikisini de benimseyebilirdi. İki ideoloji de modernizmi geleneğin rahatlığına tercih etti. Ayrıca hiçbiri siyasi düzene özellikle bir tehdit oluşturmadığı gibi, bu meseleleri araştıran yazarların her yerde bulunan hükümet sansürünün gazabına uğramaları daha radikal alternatifleri destekleyenlere göre daha azdı.
Sayfa 215Kitabı okudu
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.