Victor Hugo ve Richard Wagner aynı şeyi gösterir: çöken kültürlerde, karar ne zaman kitlelere bırakılırsa, otantiklik yüzeysel, yararsız bir yükümlülük olur. Sadece aktör hâlâ büyük coşku uyandırabilir.
Sayfa 206 - KüreKitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.