erdal öz kitabın sayfalarına şiir mısraları serpiştirmiş ara ara, ben de bir şiir ile veda etmek isterim gülünün solduğu akşam' a:
“ ... sen misin seni sevdiğim o kavga,
sen o kavganın güzelliği misin yoksa?
bir inancın yüceliğinde buldum seni!
bir kavganın güzelliğinde sevdim.
bin kez budadılar körpe dallarımızı,
bin kez kırdılar,
yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz!
bin kez korkuya boğdular zamanı,
bin kez ölümlediler,
yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz,
bitmedi daha sürüyor o kavga,
ve sürecek,
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!”