Dualarının, gözyaşlarının boşa gitmesi mümkün mü?.. Kutsal bir sevginin, fedakâr bir sevginin sonsuz bir gücü olmaması mümkün mü?.. Oh, hayır!.. Bir mezarda gömülü olan yürek ne kadar tutkulu, ne kadar günah işlemiş, ne kadar isyancı olursa olsun, üstünde biten çiçekler bize, masum gözleriyle sakin sakin bakar... Bu çiçekler bize, yalnız sonsuz durgunluğu, “umursamaz” doğanın o büyük durgunluğunu anlatmazlar; onlar bize, aynı zamanda, sonsuz bir uzlaşmayı, ölümsüz bir hayatı da anlatırlar...