Babamı ilk kaybettiğimde dokuz yaşındaydım…
Bana olan sevgisini, merhametini ve gücünü hatırlayarak hayatta kalmıştım. Bir gün o bodrumdan çıkabilirsem hasretini çektiğim güvenli kollarının arasında olacağımı biliyordum. Ve kaçtığımda onu yeniden kaybettiğimi öğrenmiştim. Kurtulduğumu asla bilemeyecek oluşu kalbimde hiç kapanmayacak bir yara açmıştı.