Bilinmeyen Müzikler, Bilinmeyen İnsanlar, Bilinmeyen Rüyalar Lazım Bazen İnsanoğluna 
Deli Çocuğun Güncesi
·
2 artı 1'leme
·687 görüntüleme
Bir istasyona gidip buralardan kaçabilirim, sonra siktir olup gidebilirim. Daha acı çekeceğim bir
yere, belki daha huzurlu olacağım bir yere. Yorgun gözlerle tüm şehri izleyebilirim. Sonra bir yerlere
yerleşip, kahpe menfaatlerden, sahte toplumdan uzaklaşabilirim. Yeni bir hayata başlayabilirdim,
şanslı olabilirdim, iyi insanlarla tanışabilirdim. Belki güzel bir insanla tanışabilirdim.
Belki birini severdim, belki birinden nefret ederdim, zaman geçerdi. Birlikte bolca zaman
geçirebilirdik; nefret veya aşkla, ama zaman geçerdi. Belki kavga ederdim insanlarla, sonra
rahatlardım. Deniz kenarına giderdim şarabımı alıp, dalgalarla konuşabilirdim. Gecenin en hüzünlü
saatinde uyanıp tüm gelmişime geçmişime sövebilirim. Seçimlerimi, kaybettiklerimi düşünebilirim.
Gecenin bir yarısı balkonda bir sigara tüttürür sessiz çığlığımı tüm sokaklara yollayabilirim.
Yapayalnız kalıp çocukluğumu düşünebilirdim, kendimden tiksinip kafamı duvarlara vurabilirdim.
Sonra güneş açabilirdi, ama ben ama ben ama ben! Ben var ya ben! Geldiğim yeri özlerdim, her şeyi
görürdüm o güneşten sonra! Doğduğum yeri, memleketimi, çocukluğumu, düşlerimin rengini.
Belki suçum ve günahım bu benim, bir yere gidemeyeceğim biliyorum, burada kalacağım tam nefes
aldığım yerde...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.