ucu kayıp gecelerimi sorun, düşürdüğüm kelimeleri
büyüsüyle taşlandığım, kurşunlandığım
meydandaki kahvenin pencerelerine
ve beni tanıdığınızı söylemeyin kimseye
çünkü ben aslında sizin tanıdığınız biri değilim
siz beni sınıf duvarlarının önünde
nasıl bir kinle linç edenlerin aşkıyla sevecektiniz ki
ben kendimi görecektim çıplak kalmış gözlerinizde
yoksa o meşhur hafız, o kanlı şair kim, ben kimim?
siz beni o sanın gene, bense hiç bilmeyeyim ben kimim?
o kadar unutamıyorum ki, ben senim ben senim ben senim
Sayfa 100 - Metis Yayınları, 2.Basım Ocak 2002, İstanbulKitabı okuyor
·
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.