Kâfirin küfrü, hâtırındaki hakîkati hayatında görmemesinden ileri gelir. Zihni karmakarışık, kalbi kaskatı olan kâfirler, hakîkati hatırlatan herhangi bir sıfatı -âyeti- gördüklerinde arslan görmüş yaban merkebi gibi kaçarlar. Bu kaçışları, sıfatı örtme şeklinde olur. Ya onu başka yorumlarlar ya başka zemine çekerler.*