Bir yanip bir sönen deniz feneri, Aydınlatırken sisli gecede korumak için Kayaları döven hırçın dalgaların azabindan Gelip geçecek olan gemileri!
Ben,
Eskimiş bir iskelenin ucunda
Hiç gelmeyecek olan: beklemekteyim! Her gün yeniden
Her gece aynı sisli ayın altında
Hiç dınmeyen hüznümle
Deniz feneriyle bir başıma.
Öyle bir âlem ki bu;
Gidenin varamadığı
Varanın dönemediği âlem-i misal!
Ve özlemek,
En büyüğüdür acıların...
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.