Vasat temsilcilerden oluşan meclis, kendi seviyesinde bir lider tarafından yönetildiğini görmekten daima büyük teselli duyar. Böylece herkes ara sıra kendi zekasının parlaklığını gösterme imkanını bulduğu için memnun olur ve özellikle şöyle der: Madem ki şu adam şef olabiliyor, neden bir gün şu adam da olmasın demek zevkini duyar.