İnsan Dini inşa eder, Din insanı değil. Başka bir deyişle Din henüz kendini bulamamış veya zaten kendini tekrar kaybetmiş insanın öz bilinci öz hissiyatıdır. Fakat insan dünyanın dışında ikamet eden soyut bir varlık değildir. İnsan insanın dünyası, devleti toplumudur. Bu devlet, bu toplum, Dini bu tersine dönmüş bilinçliliği üretir, çünkü bu tersine dönmüş bir dünyadır. Din, bu dünyanın genel bir teorisidir, onun ansiklopedilik bir özeti, popüler bir form içindeki mantığı, onun ruhsal onur meselesi, coşkusu, onun manevi müeyyidesi, ciddi tamamlanışı, teselli ve haklılaştırımı için evrensel bir zemindir. İnsanın özünün fantastik bir gerçekleştirimidir. Çünkü insanın özü hakiki bir gerçekliğe sahip değildir.Bu yüzden dine karşı olan bu savaş dolaylı olarak öteki dünyayla olan savaştır, dinin ruhsal bir koku kattığı dünyaya karşı dinsel ızdırap aynı zamanda gerçek ızdırabın bir ifadesi, gerçek ızdıraba karşı bir protestodur. Din, bastırılmış varlığın müşahadesi, kalpsiz bir dünyanın kalbidir, tıpkı ruhsuz bir dünyanın ruhu olduğu gibi.
Din insanın afyonudur.
*KarlMarx
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.