Sufiliği gereksiz gören birisi söz alıp sorusunu sordu, "Siz sufiler 'İnsanları sevelim sevilelim,' dersiniz ama bazen insanlardan uzak dağ başına, mağara kovuğuna uzlete kaçarsınız. Bu tezat değil mi?"
"Uzlet ve sevgi tezat değildir. Biz uzlete iç gurbet deriz. Bazen dünyayı yorumlamak için o dünyadan uzaklaşırız. Bu yorulduğumuzdan değil, mesafe koymaktandır. Arada sırada dünya hayatının dışına çıkmak lazım ki içinin sesi ile dertleşesin, bütünü doğruyu göresin.