Bizimki gibi statükoyu koruma sevdalısı, itiraz etmekten çekinen, asileri cezalandıran, vasatlığı yücelten, konfor alanlarını genişleten, boyarken çizginin dışına taşırmaya izin vermeyen kültürlerde bile insan evladı ana rahmine bir ahlat ağacı tomurcuğu olarak düşüyor. Sonra büyüyoruz ve dallarımızı budamaya başlıyorlar. En çok da en sevdiklerimiz, ellerinde toplumsal baltaları, girişiyorlar dallarımıza. Dallarını budatma. Sen kendin de budama..
Sayfa 121 - Mundi KitapKitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.