Yorgunluğu iliklerime dek hissediyorum.. bu dünyada kendine bir yer bulmak kadar zor, dengine bir dostluğu kaybetmek kadar acı ne olabilir.. vedalarda ismin çıkagelir aniden isminden nefret edersin ayrılmak istemezsen o ayrılıkla ismin dahi yabancılaşır. Tam buldum derken huzuru kendini hoyratça bir rüzgarın esintisinde harap olmuş görürsün. Dünya neden bu kadar zor ve anlamsız hale bürünüyor. Kaybettiklerinle kayıp bir ben çıkar ortaya.. sonrası kendini avutmakla geçirdiğin anlamsız bir arayış ve çabaya dönüşüyor.. yorgunum ve arayışlardan bana yansıyan görüntümle önce güç buluyor sonra da akıntıya kapılıp gidiyorum...
Güler Erdin
·
1 artı 1'leme
·84 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.