İki adam kollarına girerek Peter'ın yürümesine yardımcı oldu. Ama o restorandan çıkarken kimseye ihtiyacı yoktu artık. Artık dimdik ve kendinden emin bir şekilde, büyük bir gururla yürüyordu. Peter Sturz. Sesi bile bir başka çıkıyordu artık. Peter bana ben daha yolun başında, genç bir kızken yardım etmişti ve ben de ona hayatının son yıllarında yardım ederek ona olan borcumu ödemiştim. Geç de olsa borcumu ödemiştim.
Sayfa 44 - Yakamoz YayınlarıKitabı okudu
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.