Bunu da atlatırsa, ki atlatabilirdi, geriye kendinden ne kalacağını kestirebiliyordu; öylesi bir insana dönüşme ihtimali, hayata karşı vakur durabilen ama içten solmuş, çürümüş, küflenmiş bir adamın bedeninde daha uzun yıllar yaşama fikri şimdiden kahredici bir bıkkınlık duygusu yaratıyordu.
Sayfa 49 - Ben'i UnutmaKitabı okudu
·
87 görüntüleme
Büyük acılar gerçekten de insanı "hayata karşı vakur durabilen ama içten içe solmuş, çürümüş, küflenmiş" yapıyor. Duygular cılızlaşıyor; umut önce, ve sevinç, öfke, üzüntü, merak, hatta şaşırma bile... İçindeki çocuktan boş kalan yerde yalnızca ağır bir gıcırtı kalıyor içinin salıncaklarında.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.