COŞKUN: Cemile haklı. (Durur.) Biz adam olmayız.
SAFFET: Milletçe mi demek istiyorsun?
COŞKUN (Koridora bakar): Biraz nefes alabilsek milleti düşünecek halimiz olur. Şimdilik kendi derdimize düşmüş bir durumdayız. (Tekrar koridora bakar.) Görüyor musun milletimizin kaderi nelere baglı? Tehlikeler içindeyiz Saffet.