niyetim yürüyerek her hatırayı yepyeni ve canlı bir şekilde içimden geldiği gibi yaşamaktı. Küçük bir çocukken, gezintilerimin aşmamam gereken son sınırı olan ıhlamurun altındaydım işte! Ne kadar da farklı! O zamanlar bilinçsiz bir mutlulukla bilmediğim bir dünyaya özlem duyar, orada iç dünyama birçok zenginlik ve zevk katacağımı, çaba içindeki özlemle dolu kalbimin boşluğu doldurup mutlu olacağımı düşünürdüm. Şimdi uzaklardaki o dünyadan geri döndüm
- ah dostum hem de boşa giden birçok ümit ve gerçekleşmeyen birçok tasarıyla!
Sayfa 72Kitabı okudu
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.