Zaten bundan sonra artık kimse kimseye bakmayacaktı. Biri yol ortasında düşüp bayılsa , görenler yolunu değiştirecek , birinin yardım çığlığını duyduğunda bile koşarak uzaklaşacaktı. Bundan böyle kasabada " bana dokunmayan yılan bin yaşasın " anlayışı hakimdi.