“Bir kalbiniz vardır onu tanıyınız.”Saf dille ve saf kalple yazılmış bir eser, Yaşamak.
Samimi ve sahici bir kitap…
Ve biraz da zorlayıcı…
Kendini herkese açmayacak kadar.
***
Kitapla tanışmam, “100 Kitap Listesi” ile oldu.
2021 yılının Mart ayında okumuştum. “Yedi Güzel Adam” ile az çok Cahit Zarifoğlu’nu duymuştum elbette ama bu zarif adamı bu kadar geç tanımış olmak büyük bir kayıp gerçekten. Böyle güzel insanları ortaokul ve lise yıllarında tanımış olmak isterdim. Ne ailemde, ne çevremde ne de okul hayatımda böyle kıymetli yazar ve şairleri önerenler olmadı.
***
Bir benzeri olmayan kitap...
Anı. Mektup. Deneme. Şiir. Hatıra.
Farklı türleri içinde barındıran bir başka kitap okumadım, var olup olmadığını da bilmiyorum. Zarif adam, yazdıklarıyla misafir ettiği o iç dünyasında bize yolculuk yaptırırken ayrıca dil zevkini yaşatıyor. Bize yitirdiğimiz ne varsa hepsini enfes bir üslupla hatırlatıyor ve hayata hazırlıyor.
***
Tarihi bir birikim olmadan Cahit Zarifoğlu’nu anlamak zor olsa gerek.
İslam dünyasında yaşanan zulümlere sessiz kalmayarak hakikatleri cesurca yazıya dökmesi ve şiirsel bir dille hüznünü ortaya koyması çok etkileyiciydi. Kitabı okurken yazarın samimiyeti ve içtenliği okuyucuya kolaylıkla geçiyor. Öyle ki sanki Cahit Zarifoğlu yazdıklarını kalemi aldığı sırada onunla berabermişsin gibi ya da onun gözleriyle dünyaya bakıyormuşsun gibi bir hissiyat uyandırıyor okuyucuda.
—Trende yolculuk yaparken sanki onun yanındasın…
—Onunla okuyorsun babasından gelen mektupları…
—Nenesini sanki onunla beraber ziyaret ediyorsun…
***
İnsanların yaşadığı duyguları perdesiz kağıda aktarabilmeleri zordur. Ama bunu Zarif Adam başarmış, benim bu kitapla ilgili en çok hoşuma giden yönü bu oldu açıkçası.
Kitapla ve sağlıcakla kalın.
İyi okumalar…
***
“İki hayatımız yok ki birisiyle sanat yapalım,
diğeriyle hayatımızı yaşayalım.”