Hayatıma ilk merhaba deyişin aklıma geldikçe bir tutam gözyaşı döker oldum.
Ya peki birlikte oturduğumuz o ilkbahar akşamına ne demeli, açık bir çay isteyerek muhabbeti koyu hale getirmeyi.
Sen her konuştuğunda gülüşün ile beni sana bağlaman yetti zaten.
Mutluluk gözlerinden yudum yudum gönlümdeki ateşi kapatmakla meşgulken ben sadece gözlerine hasret kaldım.