Napoléon, halkını etkisi altına alabilmenin en iyi yolunun iki aracı kullanmaktan geçtiğini anladı. Bunlardan ilki halkını onurları ve ideolojileri için savaştıklarına inandırmak, ikincisi ise iyi iş çıkaran kişileri ödüllendirmekti. Nitekim, "Bana kalırsa Fransızlar özgürlüğü ya da eşitliği pek de umursamıyor. Onların tek hassasiyeti şerefleridir, diyecekti. İşin pratik yönünü ise şu şekilde açıklıyor;
"Askerler ise zafer, imtiyaz ve ödül isterler."³ Dolayısıyla Napoléon bu söylediklerini uyguladı ve en cesur askerlerini madalyalarla, yaralanma ya da emeklilik maaşlarıyla, rütbe terfileriyle, topraklarla ve unvanlarla ödüllendirdi.
Sayfa 17Kitabı okuyor
·
104 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.