Bakışlarımda bir anlam varsa bana aittir
Ellerim bütün bedenim bana aittir
Tanıştığım güneş, yıkandığım ırmaklar
Derin ve tozlu yollar
Öptüğüm dudaklar bana aittir
Bu dünyayı kendi gözlerimle görmeyi öğrendim sonunda
Gözlerim bana aittir
Sayısız kitap sesleniyor bulundukları yerden
Onlar nice sabahlarıma tanıktırlar
Nice uykusuz gece yarılarına
Nazlı boyun büküşler, unutuşlar, ihanetler
Delice sevişmeler, karanlıkta parıldayan gözler
Uçurum kıyıları yaşadığıma tanıktırlar
Bir fısıltı olarak geçtim bu dünyadan ben
Bir çığlık olarak, bir gülüş
Bir kahkaha olarak geçtim
Tükettim ömrümün bütün sözcüklerini
Ama ışıldattım onları önceden
Ve hepsini kardeşimmiş, çocuğummuş gibi sevdim
Onlar da tanıklık edeceklerdir yaşadığıma
Her biri sayfalarından kitaplarımın
Uçup başka dallara konmadan önce
Hayata uzun bir veda şiiri
Uzun, upuzun bir veda
Ama o da bitecek sonunda
Olsun, ben bu gökyüzünü anlatmayı sürdüreceğim
Onu anlamaya çalışmayı sürdüreceğim
Geceyi, yıldızları tadacağım bir kez daha
Gece yarısı trenlerini anımsamayı sürdüreceğim
Ben o trenlerde şarkılar söylemiştim
Açık pencereden yıldızlara bakarak
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.