..hani insanın kalbine bazen gâm bazen de dem yerleşiyor..
Keder ile neşe birbirini kovalıyor durmadan. İnsansa sanki berzahtan yaratıldı, hiçbir yere ait olamıyor. Hayatta her hâl mümkün elbet, kimi zaman düşüyor ve kimi zaman da kalkıyor insan yerinden. Fakat içindeki o tedirgin eden his, iğne ucu gibi bastırıyor kalbine. Onu asla terk etmiyor.. ‘Yaşamak ağrısı’ diyorum buna ben..
Dünyaya ait olmadığımıza dair en kesin delil, bu sanıyorum..
Sayfa 6Kitabı okudu
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.