Tüm kandiller sırasıyla patlamaya başladı. Her bir kandilin patlamasıyla bir meşale sönüyordu. Koridor gittikçe karanlığa bürünürken etrafına bakıp, "Bu normal değil," diye fısıldadı. Fısıltısı soğuk bir şekilde gülmemi sağladı.
"Hayır, normal ." Geliyordu.
Koridorun sonunda başlayan karanlık, tüm ışığı söndürerek bana doğru gelirken Savcı yüzümde gördükleriyle rahatsız olmuştu. "Artık pek korkuyor gibi görünmüyorsun." Dudaklarım tehlikeyi çağrıştıran bir gülümsemeye ev sahibi yaptı.
"Korkutucu olan karanlık değil ki."
"Peki, ne?"
"İçinde gizledikleri, Savcı Hoca,"
Sayfa 533Kitabı okudu
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.