Ne tatlı bir kitaptı. Kimse siyah değildi. Herkes gri. Ama herkes açık gri :) müthiş bir sempatim oldu kahramanlara. Nasıl beceriksizler, nasıl mutsuzlar, nasıl iki kelam edip düzlüğe çıkamıyorlar... Ahh Ethem en çok sana üzüldüm, en çok seni sevdim. Başlarda kardeşler arasındaki uzaklık çok boş ve manasız geldi. Okudukça sevdim, okudukça anladım çaresizliklerini. Sayfalar ilerdikçe daha net bir portresi çizildi kahramanların. Hepsi hayatta savrulan insanlardı... Yaşadıklarından habersiz, gün dolduruyorlar ömürlerinden. Filmlerde komedi dram olur ya tam o tatta bir kitap. Hem güldüm hem yüreğim parçalandı. Çok keyifliydi okuyun efenim.

Söyleme BilmesinlerŞermin Yaşar · Doğan Kitap · 20234,909 okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Müberra