Ey derviş! Kesin olarak malum olduğu gibi insan, istidat, çalışıp çabalama ölçüsünde maksat ve muradına ulaşır. İstidatta mecburdur. Çalışıp çabalamada ise muhtardır. Şu halde hepsi cebrdir diyen kimse hata eder. Hepsi kaderdir diyen kimse de hata eder. Hem cebr, hem kaderdir. "Cebr kendi yerinde, kader kendi yerindedir" diyen kimse doğru söyler.
Sayfa 140 - DergahKitabı okudu
·
297 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.