Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Tutunamayanlar romanında intihar ederek yaşamına son veren Selim Işık, güncesinde şunları yazar: Beni korkutan bu yaşama içgüdüsünü göğsümden söküp atabilsem, ben de çekinmeden, gururla, kişiliğimi sürdüreceğim. Fakat eve dönmek bile beni, ne pahasına olursa olsun yaşamak isteyen bir solucan yapıyor. İnsanların, güneşin ve hareketin olduğu yerde ölüm kavramına daha kolay dayanabiliyorum. Eve dönünce, duvarlara, eşyaya sinmiş olan karanlık düşüncelerim üzerime saldırıyor: ölüme, evde katlanamıyorum. Meselenin derinine inince, beklediğini bulamazsan yıkılıyorsun. Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım: mürekkeple yazmışlar oysa. Ben, kurşun kalem silgisiydim. Azaldığımla kaldım. Kuşkulu ve ürkektim. İnsanlara, ancak benim yanımda oldukları zaman güveniyordum. Benden ayrılınca beni yargılamaya başlayacaklarını ve tekrar bana döndüklerinde, artık eski sevgilerinin tükenmiş olacağını düşünerek korkuyordum. İnsanlara çok önem veriyordum aslında. Benim için ne düşünecekler diye içim titriyordu..
Tutunamayanlar
Tutunamayanlar
Oğuz Atay
Oğuz Atay
··
2.662 görüntüleme
İnce Memed okurunun profil resmi
Müthiş bir alıntı. Tutunamayanlar sadece bu bölüm için bile okumaya değer bir eser.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.