Zengin Köylüler
Zengin köylüler, kırsal burjuvazi olarak da adlandırılır ve kırsal nüfusun yaklaşık yüzde beşini oluşturur. Genel bir kural olarak, hem kendi topraklarına hem de fazladan artı-topraklara sahiptirler. Bazı durumlarda arazinin sadece bir kısmına sahip olup kalanını kiraya verirler ya da araziye sahip değildirler ancak büyük miktarda arazi kiralarlar. Araziyi kendileri işleyerek ya da kiraya verdikleri fazla arazide başkalarını sömürüp onlardan istifade ederek yıllık giderlerinin üzerinde tahıl veya nakit fazlası elde ederler.
Kendileri çalışsalar da, ya çiftlik işçilerini işe alarak ya da topraklarının bir kısmını yoksul köylülere bırakarak sömürüye dahil olurlar. Daha fazla ve daha iyi çiftlik aletleri ve çok sayıda iş hayvanları bulunur. Gübre ve zirai ilaçlarla ekinlerini geliştirmek için sermayeleri çoktur ayrıca sulama tesisleri bulunan tarlalara sahiptirler. Tarım işçilerini kiralamak ya da toprak kirası almak dışında, iş hayvanları ve çiftlik aletlerini kiralama, yerel mağaza işletme ve benzerleri gibi başka sömürü biçimlerini de uygularlar. Barriolardaki yarı-feodalizmi temsil ederler, küçük toprak ağaları veya küçük tüccarların görüşleri üzerinde etkilidirler.
Zengin köylüler gelirlerini tamamen veya esas olarak, işe aldıkları başkalarının emek gücünden, kiracılardan, tefecilikten, iş hayvanları ve çiftlik aletlerinin kiralanmasından veya toprak ağalarının işverenleri veya idarecileri olarak hizmet etmekten elde eder, buna bağlı olarak da toprak ağası statüsü kazanırlar. Bazı bölgelerde tepkiler yükseldiği zaman bir avuç zengin köylü yerel despotun tarzını benimser ve despot toprak ağalarının köpeği olurlar. Toprak ağası sınıfı, "barrio konseylerinin" dönüştürülmesi ve devrimci köylülere karşı silahlı çetelerin örgütlenmesinin aracı olarak her zaman zengin köylülerden faydalanmaya çalışır. Siyasetimiz; toprak ağalarının girişimlerini engellemek ve devrimde zengin köylülerin en azından tarafsızlığını kazanmaktır.
Zengin köylülerin üretim biçiminin belirli bir süre için faydalı olduğu genel bir kural olarak kabul edilmelidir. Erken tasfiye politikasından kesinlikle kaçınılmalıdır. Zengin köylüler, köylü kitlelerinin anti-emperyalist mücadelesine yardımcı olabilir ve toprak ağalarına karşı tarım devriminde tarafsız kalabilirler. Zengin köylülere ayrım gözetmeksizin toprak ağası ya da zengin olarak muamele yapılmamalıdır. Öte yandan, devrime tahıl ya da nakit para katkısı sunmalarını teşvik etmek için genel bir siyaset benimsenmelidir. Aynı zamanda, Parti ve yarı-proletarya ve orta köylülerin önde gelen aktivistleri aracılığıyla barriodaki siyasi otoritelerini proletaryanınkiyle değiştirmek için kesin adımlar atılmalıdır. Devrim karşıtı olma ihtimallerine karşı korunmak için de adımlar atılmalıdır. Zengin köylülerin düşman karşısındaki oportünizmi, otomatik olarak ihanet şeklinde ele alınmamalıdır. Kasten ağır hasarlar veren veya devrimci kitlelerin kanını dökenler, durumdan duruma ele alınmalıdır.
Sayfa 183Kitabı okudu
·
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.