Dünya'da yaşayan herkesin içten olduğunu hâyal ediyorum ve evet ya asıl yaşam bu olması gereken bu diyorum.Seviyorsa seviyordur, istemiyorsa istemiyor..neyse o diyordur.İçinden geldiği gibi yaşıyordur.Sahtelikten uzak,gerçeklikle yaşıyordur.Bana böyle bir Dünya lazım.Ruhların konuştuğu,anlaşabildiği ve gerçek olduğu bir yaşam.En nihayetinde bilinen bir son var iki farklı yol.Herkesin sonu aynı köprüye çıkıyorken serüvenin her an bitebileceği bu dünyada gerçeklikten uzak yaşamının mantığı nerede?