“Ne hayat. İşte düzülüyordun, paranı harcamak için bir yere gittiğinde yine düzülüyordun. Ananı bellemek için mümkün olan her şey yapılıyordu sanki. Cezaevlerinin, akıl hastanelerinin ve sefilhanelerin tıka basa dolu oluşunda şaşılacak bir şey yoktu.”
Sayfa 171 - Parantez
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.