Düşünsene kanatlarım yok ama bir uçuruma aşığım.
Ahhh böyledir işte yalnızlık... Bir odada tek başınasın ama hep kayboluyorsun.
Bari kendisini hak etmeyen birine gitmese de gittiğine değdi desem...
Şimdi ne mi yapıyorum? Bundan sonra karşıma yanlışlıkla bile çıkmayacak birine arkamdan geliyor mu acaba diye dönüp dönüp bakıyorum.
İçime kapanıyorum; acılar dinince çıkacağım.
Ah hayat... Madem onu bana vermedin, bari onsuz yaşamayı öğret.
·
151 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.